وقتی که به آدم بزرگا بگی که یک خونه قشنگ دیدم از آجر قرمز که جلو پنجره‌هاش غرق گل شمعدونی و بومش پر از کبوتر بود، محاله بتونن مجسمش کنن. باید حتما بهشون گفت یک خونه چندمیلیون‌تومنی دیدم تا صداشون بلند بشه که وای چه قشنگ!
این نوشته از کتاب شازده کوچولو هست ...
اولین باری که این کتاب رو خوندم وقتی به قسمت هایی از این دست می رسیدم برام واقعا سخت بود که باور کنم آدم های دور برم این طوریا و یا این که منم قراره این طوری بشم و همه چیز رو خلاصه کنم تو اعداد ارقام یا به عبارتی تو پول که به قول یه آدمی عامل فساد ....
نمی دونم شاید این ها همه جزئی از چیزی باشه که آدم برای بزرگ شدن باید یاد بگیره اما به خدا باورش سخته البته الان و من از اون روزی می ترسم که باور نکردن برام یه چیز سخت باشه نمی دونم و واقعا هم نمی دونم چرا ما آدم ها همه چیز رو از دریچه ای به نام پول به مسائل نگاه می کنم چرا واقعا چرا؟
یاد یه ماجراییی افتاد از تابستون امسال با یکی از دوستام تو کافه کامو بودیم که بحث یه کتاب پیش اومد که عقاید خودمون رو توش بنویسیم و منم در باره پول این چیزا رو نوشتم...
پول یک اصل مهم در پیشبرد کار هست ولی اساس نیست.
اگر حرکتی به خاطر پول انجام گیرد تا مادامی که این پول تزریق گردد این حرکت ادامه خواهد داشت ولی اگر در حرکتی عشق(علاقه،کشش) باشد تا ابد الدحر می تواند ادامه پیدا کند اما چون بعضی انسان ها تنوع طلب هستند و هر چند وقت یکبار عشق جدیدی می یابد باید همشه آتش این عشق را گرم نگه داشت .(قانون هویج)
خیلی عوض شدم اما امیدوارم عوضی نشده باشم :(
